se bastasse...

um pingo do céu de cracóvia encobriu seus cílios. corvos negros aos berros. lambeu o pingo de céu que lhe escorria pelo canto da bochecha. nunca mais cessou de chover. corvos, corvos, corvos no céu de cracóvia.
Email ThisBlogThis!Share to XShare to FacebookShare to Pinterest

4 comments:

Anonymous said...

lindo o poema

8:01 PM
banzaibanzobanzai said...

gostei muito. frequentarei.
*

11:00 AM
banzaibanzobanzai said...

gostei muito. frequentarei.
*

11:00 AM
banzaibanzobanzai said...

gostei muito. frequentarei.

11:01 AM

Post a Comment

Newer Post Older Post Home
Subscribe to: Post Comments (Atom)
  • ►  2011 (4)
    • ►  June (4)
  • ▼  2006 (36)
    • ►  November (1)
    • ►  July (2)
    • ►  June (3)
    • ►  May (5)
    • ▼  April (6)
      • and there was solitude it was you and you and you...
      • o cajal negro melado falsas olheiras de meus olhos...
      • um pingo do céu de cracóvia encobriu seus cílios. ...
      • Have I lost the simplicity of being human? Am I ju...
      • Eu pisando em chicletes e você me mastigando tutti...
      • Nevralgia lenta estilhaça desde dos dedos dos pés....
    • ►  March (11)
    • ►  February (8)

Links

  • Google News
  • Edit-Me
  • Edit-Me

About Me

carol
View my complete profile
Simple theme. Powered by Blogger.